گزارش نشست دكتر ضيا موحد با روزنامه ي كارگزاران در كافه تيتر را بخوانيد. اين علاقه ي دكتر موحد به شعر هم جالب است. مثلا تصور من اين بود كه درباره ي سعدي جنبه ي زبان شناسي اش براي او مهم است. در هر حال من او را در حيطه ي منطق مي شناسم.
تصويرسازي هاي كه نويسنده از فضاي بيرون و درون كافه ارايه داده كسل كننده است، شايد چون بيشتر ادبيات فارسي امروز، كه چيزي ازش نمي دانم، به نظرم كسل كننده مي رسد. --اتفاقي گفتگويي در سمفوني مردگان را خواندم. بسيار قوي تر از آن بود كه از ادبيات فارسي معاصر باشد.-- اما باقي مطلب كه گفتگوهاي پراكنده ضيا موحد و ديگران است ارضا كننده است.
گله ي موحد از روزنامه نگاران درباره ي كم مطالعه بودنشان خوب بود و نظر آقاي رضا ولي زاده بانمك، اما گويا، حقيقي: "اگر شما به بعضی از مدیران [نشریات] بگویید یادداشت بنویسد ممکن است کار به اورژانس کشیده شود."
■
