شرايط انقلابي، جنگ هاي داخلي

پس معني اينكه انقلاب هنوز تمام نشده چيست؟

1) يكي اينكه كشور در مختصات انقلاب خشونت آميز اداره مي شود. به عبارتي نيروي حاكم نيرويي است كه مطابق با حداكثرهاي يك انقلاب سنتي قدرتمندي مي كند. --بحث "دموكراسي" يا مانند آن نيست-- مسئله نحوه ي اداره ي جامعه با پايبندي به قانون است. براي مثال كدام يك از نيروهاي امنيتي به قانون پايبندند؟ در ايران ضرورتي ندارد گناهكاري يك نفر، حتي مطابق با همين قوانين فعلي، در دادگاه اثبات شود. در عوض، صرف گمان نيروي قدرت، افراد مجازات مي شوند.

2) اهداف و كلاس نيروهاي قدرت اين انقلاب، كلاس قدرت هاي قبيله اي است كه نمونه هايش نيروهاي امروز درگير در سودان و يا مسلمانان يوگوسلاوي است. اهداف و عقايد گروه هاي قدرت ناقص و رشد نيافته است و همان رفتارهايي از آنها سر مي زند كه در نبردهاي خانمان سوز در آفريقا: چه خواسته هايشان خوب به نظر برسد و يا بي رحمانه در پي قدرت باشند، نيروهايي وحشي هستند كه از آثار تمدن بدورند. اين رشد نيافتگي فرهنگي حتي ظاهر انقلاب را هم از نمونه هاي ديگر مي تواند تمييز دهد.

3) مردم، از جمله همه ي مايي كه براي "اصلاحات" به خاتمي و معين راي داديم، چنين دركي از فضا نداشتيم. كوچك يا بزرگ، به نظر من ناتواني تاريخي ايرانيان و گنگ بودن ذهن آنها --به دلايلي مثل رسانه هاي ضيف در بررسي تجربه و همه ي ديگر عواملي كه مي شود در جاي ديگر بررسي كرد-- بويژه در اين 3 دهه ي اخير به اين فاجعه، يعني "انقلاب اسلامي" پايان يافت. اين ناتواني عمومي مردم ايران است كه باعث مي شود دركي از جايگاه خودشان و شرايط كلي كشور نداشته باشند.

به نظر شما در سرزميني در قلب آفريقا كه هرازگاهي عده اي سوار بر ماشين از پارتيزان هاي حاكم به دهكده اي حمله مي كنند، مردم مي نشينند و به اصلاحات در درون اين نيروهاي قدرت فكر مي كنند؟ يا شايد آنها هم مانند ايران عقيده اي قاطع ندارند چون نگاهي بيروني از وضعيتشان ندارند؟

شايد اگر ايرانيان زمان انقلاب مردم سياسي تري بودند و حواس جمع تري داشتند، ما بايد امروز شاهد جنگ هاي داخلي بوديم!؟
**
بگذاريد ببينيم گرچه تصاوير حملات پليس در فرانسه به تظاهركنندگان و همان تصوير از پليس ايران در حملات به مردم، بويژه اين تصاوير اخير مربوط به حجاب تا اندازه اي شبيه هم است: لباس ها، نقاب ها، خشونت و غيره، اما هركدام از پايه هايي كاملا متفاوت شكل مي گيرند. فكر مي كنم براي اينكه فريب خودمان و ظواهر را نخوريم، بايد با نگاهي وسيع تر به دهه هاي اخير ايران نگاه كنيم.
**
ببينيد: فهرست انقلاب ها و شورش ها (انگليسي) ■