يادداشت هاي پاپيون/Papillon By Notes

همين جا بخوانيد: درس هايي كه در كتاب ها نمي نويسند

( Tuesday, March 06, 2007 .. million signatures campaign wom3n issues )

وقتي هفته ها پيش با نسرين افضلي تماس گرفتم و درباره پيگيري ام از مسئله دانشگاه هنر گفتم، به من گفت به اين موضوع اهميت مي دهند و مرا به جلسه اشان براي بررسي بيشتر دعوت كرد. تا امروز در دانشگاه هنر برنامه هايي جداي از من ترتيب داده شده و من هم همچنان در تدارك برنامه هاي بيشتر هستم. براي من و بسياري ديگر از دانشجوياني كه در همين چند هفته در شهر تهران با آنها در تماس بوده ام ايده هايي براي پيگيري عملي مسئله علاوه بر حل تئوريك و اطلاعاتي نيازمند تجربه هايي از اجرا است. امروز خبر اعتصاب غذاي دستگير شدكان (غير قانوني) را شنيدم. اعتصاب غذا بايد به معني خرد كردن اعصاب تصميم گيرنده باشد. به عبارتي برابر فشار رسانه اي غير قابل تحمل.

در اين چند روز پيگير اخبار مربوط به دستگيري فعالين زنان از مقابل دادگاه انقلاب بودم. از لحظه ي اول كه خبر را شنيدم، يكشنبه ظهر، مجبور شدم به فكر كردن درباره آن، دلايل آن، تبعات آن و تاثيرات آن. آنها چه مي خواستند، چه مي كردند، سوالاتي بود كه در ذهنم مي چرخيد --و عده ي بسياري ديگر از دوستان و غريبه هاي آنان. سعي مي كردم تاثير مثبت اين حركت آنها را متوجه بشوم. آنها تا بعد از هشت مارس آنجا خواهند ماند، به جوانان فشار مي آورند و بزرگتر ها را مي ترسانند.

مدتي بود به جدا كردن، عملي و تئوريك، بازوهاي اجرايي، مانند حراست دانشگاه، نيروهاي لباس شخصي و پليس از نيروهاي تصميم گيرنده فكر مي كردم. به اين كه چطور در مسائلمان ميان اين نيروها فاصله ايجاد كنيم و يا مستقيما به سراغ نيروهاي تصميم گيرنده برويم. تجمع و دستگيري و عاقبت اعتصاب غذاي اين دستگيرشدگان (غيرقانوني) تصويري زنده از شكلي از حركت بود كه منتظر تجربه اش بودم. رسانه اي كردن، رسوا كردن و جنجال درست كردن چنانكه تصميم گيرنده پاييني توبيخ و تصميم گيرنده ي بالايي تحقير شود. --اگر جاي درست دست بگذاريد و به درستي.-- چنانكه رسما يا تلويحا از كرده ي خود پشيمان شود. فشاري كه عاقبت تصميم گيرنده را از تنها بازي كردن نجات مي دهد و ناچار به بازي با ما وادار مي كند.

اگر اين همان تصوري باشد كه اين عده در زندان آن را تدارك ديدند، بايد به برجسته كردنش كمك كنيم و از پيشرفت آن مطمئن شويم. بايد اين بار كه اين زنان از زندان دويست و نه بيرون مي آيند كمتر از گذشته احساس خستگي كنند. درباره اش فكر كنيد. بپرسيد و تصميم بگيريد. اين تجربه اي است كه پس از اين هر روز به آن رجوع خواهيم كرد.


بايگانی





This is a Blogger.Spreadfirefox Affiliate Button