~
گیر و دار کسب و کار است در ظاهر اما غصه مدافعت از حق متظلم است مستور در دل. شب که ابطال در خیابان غوغا می کنند و عشق واله به میدان سفاکی سباع است به معیت ایشان، دل ما متواتر به سنان می رود و خلاص می شود نامحصور. *
The weather is congenial. It is so easy to feel the warmth. All the uncanny troubles go away by a simple expedient. One of taking an inert time to admire the grafts of flowers. And that from a relaxed position. Sprouts of blue, green, red and some colour I can not quite figure. Mountains are far and the view is vivid. On my mind is the most wanton coterie of memories. I submissively attend. I have never felt any more easy on life. It is so easy to forget who started all this change in her world around because she was the most natural power to endow life with grace.
■
My Death
My death shall be, however trivial, only trivial to the scale the universe and history are vast. So I imagine that the most dramatic of situations would be the ideal finale. Where all good things come shining out. When all things most trivial in ordinary will define how fate's woven. A time when past and future sharply meet. And I'm there and, even as the smallest of creatures, change the course of all things. That death would be where all parallel lines meet; where my soul becomes, at the tiniest moment, the most important thing in the world. And then, the beautiful, I'm so weak for love. I will carry the love with me to that very momentum. My death, I dream, shall be at a moment where the world's about to end, at the centre of one kind of an apocalypse. Where all the voices of world are calling. And all things will get most intense; sorrow, joy and love. When time and space bend and, when I look beyond, it's an infinite horizon of a whole history. When everything's millions of times more intense. And with it, my forever love, is pushed with an unstoppable force unto the centre of everything, written unto the eternity.
■
We're too different
I'm watching an exciting pop musical performance from the America in the 60s, by The Pointer Sisters, and their funny moves, and the care-free audience with those strange moustaches and puffy clothes. When with the navy my dad used to go to the US, around that time and before. He must have liked it there. Now, aged, he is stuck here in this dead city. It sharply occurs to me; a seemingly painful dichotomy for him of that place and time and here and now. It must be sad but hazy by time. You know, some of us never actually made it to the post-revolution, or some parts of us.
■
"..and if you move, real slow and let it go...I'm so excited, I just can't hide it, I'm about to lose control and I think I like it" مکاشفاتمن فارسی ام را همیشه خوب نمی نویسم. یعنی هر چقدر انگلیسی بدانم، فارسی کمتر می دانم. فارسی روزمره، زبانی که مولد نیست و منتشر و متنوع نیست، قیمت خودش را دارد. اما در یادداشت های این کمینه نظراتی قابل بحث آدم های جدی هست که حتی اگر خیلی فنی ارایه یا دفاع نشده باشند لا اقل محصول نظام و منطق اند. مثلا بحث غیبت مکانیزم ها در طرح نوین چیزها در "community development" و همینطور ارزش و اثر ممکن ادعاهایی که در "نفرین قلمرو" آورده ام. دارم فکر می کنم چرا احتمال اینکه در میان کسانی که اینها را خوانده اند آن آدم جدی علاقه مند بوده باشد، ناچیز است. به یک روش این پاسخش است: سوای از اینکه خواندن یادداشت هایم الزاما شیرین ترین تجربه ادبی نیست، خواننده ها یا سوادشان نمی رسد یا آنقدر که مثل حامد قدوسی با سواد و قابل احترام هستند، در آن جایی در طیف زیر قرار دارند که، گاه خودپسندانه، از نظر کردن خودداری می کنند. طیفی که یکسویش فیلسوف باشد (دور دور از تن دادن به واقعیت روزمره) و سوی دیگرش سیاست مدار/گذار (که نمی تواند در برابر واقعیت های دور و ورش تعارف بکند.) دانشمندان و دانشگاهیانی که فلسفی مآب نیستند (مثل قدوسی) در میانه این طیف هستند و من، هم در مضمون و هم در روش شناسی، عموما با آن دو سر مشغولم. البته که این یک نظر حساب شده نیست ولی به گمانم خیلی بی راهه نمی رود. ■ |
|
Others
چند وبلاگ ديگر
مريم مومني
براي خاطر كتاب ها نیلوفر و بودنش آدم گلابی نسرین ميرزا پيكوفسكي تراموا لیدی M مريم اينا یک لیوان چای داغ موسیقی آب گرم بورلسك نظريات عارفانه موومان پنجم دودکش پاک کن ابرک شلوار پوش گیس طلا نازلي خازييل علف هرزه از زندگی حاجي كنزينگتون آيرونيك ايرنين فهيمه خضر حيدري قصه های عامه پسند اعلی حضرت حاج آقا سر هرمس View from Iran به ياد...
|
This is a Blogger. |
